تا که بودیم ،نبودیم کسی

کشت مارا غم بی کسی

تا که مردیم همه بیدار شدند 

تا که خفتیم همگی یار شدند

قدر آن شیشه بدانی که هست

نه در آن موقع که افتاد شکست....